درتكاپوي معنا - Archive: 1387-11-0

آه شاید ای فلانی .... این واپسین فرصت در این تاریکدان باشدنیک می دانم راه دشواری میان ابرها پیموده شد امالغزشی اندک زجای پای من یا پای تو هر سو و در هر جای پاشیده است لحظه های رفته را هم برف پوشانده است جای پای دیگران هم کم کمک گمرنگ پوشیده استپهن دشت برف و اسفند است اما آهنقش سوسوی امیدی در افق پیداست من نمی دانم ! کاش شاید شب چراغی در آسمان پیداستدستهایت را به هم بفشار چشمهایت را ببند و چشم دل بگشایمن نمی دانم! ولی شاید خدا آنجاست !پشت پایت را پشت پا بگذارلحظه ها را سخت تر بی تاب تر در یاببستر برفی چونین باکر به پیش روی خیزده جای پای هیچ عابر نیز روی نگشودهپهنه ی این تازگی پهنای توست ! دست حق همراه تو و آدمکهایی که می سازیچون پلنگی کی در این سرمای برف آلود می تازی ! آه شاید ای فلانی... نوشته : م . ع . آ

(0) نظر

دسته ها :

دوشنبه هفتم 11 1387

پیامبری از کنار خانه ما رد شد

پیامبری از کنار خانه ما رد شد.باران گرفت.مادر گفت:چه بارانی می آید.پدرم گفت:بهر است.و ما نمی دانستیم باآن و بهار نام دیگر آن پیامبر است.پیامبری از کنار خانه ما رد شد.لباسهای ما خاکی بود.او خاک روی لباسهایمان را به اشارتی تکانید.لباس ما از جنس ابریشم و نور شد و ما قلبمان را از زیر لباسمان دیدیم.پیامبری از کنار خانه ما رد شد.آسمان حیاط ما پر از عادت و دود بود.پیامبر،کنارشان زد.خورشید را نشانمان داد و تکه ای از آن را توی دستهایمان گذاشت.پیامبری از کنار خانه ما رد شد و ناگهان هزار گنجشک عاشق از سرانگشتهای درخت کوچک باغچه روییدند و هزار آوازی را که در گلویشان جا مانده بود،به ما بخشیدند.وما به یاد آوردیم که با درخت و پرنده نسبت داریم.پیامبری از کنار خانه ما رد شد.ما هزار در بسته داشتیم و هزار قفل بی کلید.پیامبر کلیدی برایمان آورد.اما نام او را که بردیم،قفل ها بی رخصت کلید باز شد.من به خدا گفتم:امروز پیامبری از کنار خانه ما رد شد.امروز انگار اینجا بهشت است.

خدا گفت:کاش میدانستی هر روز پیامبری از کنار خانه تان می گذرد و کاش می دانستی بهشت همان قلب توست.

عرفان نظرآهاری

(0) نظر

دسته ها :

چهارشنبه دوم 11 1387